Transferden sonraki 12.gün kan değerimi öğrendiğimde artık resmen 4 haftalık hamile sayılıyordum. Bundan sonraki 42 hafta her cuma yeni bir gebelik haftasının heyecanını yaşayacak, 9 aylık hamileyken bile tüm evin camlarını silecek kadar enerji dolu bir hamilelik geçirecektim.Tüm tahliller, testler, iğneler….Artık bir hatıra olacaktı.
Transferden sonraki 10.gün kan değeri 78 çıkmıştı.8.gün değerinin 19 olduğu düşünüldüğünde çok iyi bir değerdi. Mutluluktan ağlamak da varmış nasipte, eşime sarılıp hüngür hüngür ağladım. Tam dışarı çıktık ağladığımı duymuş gibi Göğşen Hoca aradı. Mutluluktan saçmalayarak konuştuktan sonra sonsuz teşekkürlerimi ileterek telefonu kapattım. 12.gün de değerim iyi çıkarsa artık kan vermeme gerek kalmayacaktı. Transferden sonraki 12.gün kan değerimi öğrenmek için evin yakınında bir semt polikliniğine gittim. Kadın doğum doktoru olmadığı için boş olan kalp doktorundan sıra alıp rica ettim. Sonucu aldığımda artık mutluluktan bulutlarda gezerken kendimi uzayda bulacaktım.Çünkü kan değerim 248 olmuştu! Tüp bebekte ikiz gebelik hesaplaması ile transferden sonra 12.gün kan değerinin en az 200 olması gerekiyordu. Yani ikiz gebelik bile olabilirdi. Tam hastaneden çıktığımda yine Göğşen Hoca aradı.Artık gebesin diyebiliriz, dedi. Resmen 4 haftalık hamileydim! Tüp bebekte gebelik hesaplama aslında çok kolaydı. Transferden sonraki 12.gün tam 4 haftalık gebe sayılıyordum. Cuma günüydü…Sonraki 42 hafta boyunca her cuma sonraki haftaya giriş günümün heyecanını yaşayacaktım. Hafta hafta gebelik sitelerini neredeyse ezberledim. Tüp bebekte hafta hafta gebeliğin normal gebelikten de bir farkı yoktu. Tüp bebekte hamilelik belirtileri de normal gebelikle aynı olmakla beraber herkeste farklı olabiliyordu.Gebelikte mide bulantısı da kişiden kişiye değişirdi. Benim bulantım 7.hafta çok hafif başlayıp 12.hafta bitti. Tüm gebeliğim boyunca da normal hayatımdan çok daha zinde ve enerjiktim. 9 aylık hamile iken anneme sürpriz yapmak isteyip o evde yokken 3.kattaki annemlerin evinin tüm camlarını silmiştim mesela. Şimdi olsa hayatta öyle bir sürpriz yapmam:) O zaman o göbekle ve hangi akılla da böyle bir iş yaptım, hala inanamıyorum kendime.
Bir tüp bebek annesi, 12.değeri iyi olsa da hiçbir zaman endişesiz ve rahat olamaz. Hatta bebeği doğana kadar rahatlayamaz ve komplo teorileri hiç bitmez. Şimdi önümde keseyi görme meselesi vardı. İlk muayene için şimdi de Aksaray’dan Ankara’ya yolculuk başlamıştı. Artık benimle birlikte anacığının onun için hazırladığı rahim yatağında mışıl mışıl uyuyan minik bebek de yollardaydı… 2016 Eylül’üydü ve sonbahar güneşi Tuz Gölü’nden yansıyarak bizi ısıtıyordu. Defalarca Aksaray – Ankara arası seyahat etmiştim ama Tuz Gölü hiç bu kadar güzel görünmemişti gözüme…İlk kez endişesiz ve zıkkım e2’yi düşünmeden Ankara Başkent Hastanesindeydim. O sürgülü kapıdan içeri yıllar sonra ilk kez kızımın büyüyeceği keseyi görme heyecanıyla girecektim. 50 sayfayı bulan testler, artan kapsüller, kullanılmış yüzlerce iğne….Hepsi birer hatıra olarak kalacaktı zihnimde….
